W ramach projektu Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (IOM) „Zaginieni migranci” w 2022 roku udokumentowano co najmniej 321 zgonów i zaginięć migrantów na Karaibach – jest to najwyższa liczba odnotowana od czasu rozpoczęcia projektu w 2014 roku i drastyczny skok w porównaniu z 180 zarejestrowanymi w 2021 roku.

Większość migrantów, którzy zmarli lub zaginęli, pochodziła z Haiti
Z tej liczby 66 osób to kobiety, 64 mężczyzn, 28 chłopców, dziewcząt i nastolatków, a 163 osoby pozostają niezidentyfikowane.
Ponad 51 procent osób, które zginęły w ubiegłym roku na szlakach migracyjnych na Karaibach, nie udało się zidentyfikować – powiedział Patrice Quesada, regionalny koordynator IOM na Karaiby. Oznacza to, że setki rodzin nie mają żadnych wiadomości o miejscu pobytu swoich bliskich.
Większość migrantów, którzy zmarli lub zaginęli, pochodziła z Haiti (80), Kuby (69), Republiki Dominikańskiej (56) i Wenezueli (25). Główną przyczyną śmierci było utonięcie, głównie z powodu złych warunków pogodowych utrudniających żeglugę oraz korzystania z prowizorycznych statków w złym stanie lub nieprzystosowanych do pokonywania pełnego morza.
Znaczna liczba odnotowanych wypadków miała miejsce na trasach prowadzących do Stanów Zjednoczonych, z Dominikany do Puerto Rico, z Haiti do Dominikany oraz z Wenezueli do kilku wysp karaibskich.
Julio César, kubański migrant, który jako jedyny z sześciu ocalał z katastrofy statku, opowiedział niedawno o przerażających doświadczeniach związanych z migracją na tych niebezpiecznych trasach.
Pięć razy wywraca się łódź, tracą swoje skromne zapasy, ogarnia ich panika i zimno – powiedział. Strach sięga kości, ubrania przemoczone, zawrót głowy od fal (…) Widziałem ich z góry, gdy byłem na czubku fali, aż woda ich pochłonęła.
IOM wzywa rządy państw karaibskich i krajów leżących na tych szlakach migracyjnych do wzmocnienia współpracy regionalnej w celu zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony migrantów, niezależnie od ich statusu i na wszystkich etapach ich podróży.
Zapobieganie śmierci migrantów musi rozpocząć się od regularnych ścieżek migracyjnych, obrony prawa rodzin do pozostania razem i reagowania na potrzeby migrantów w sytuacjach zagrożenia.
Źródło: Reuters