Debiutancki film fabularny Sandhyi Suri, zatytułowany „santosh”, to wciągająca i niepokojąca opowieść, która porusza temat kastowości, brutalności policji oraz nieefektywności systemu sprawiedliwości. Fabuła koncentruje się na Santosh, młodej kobiecie, której odporność jest wystawiana na próbę w społeczeństwie zdominowanym przez systemowe niesprawiedliwości. film nie oferuje łatwych odpowiedzi; ukazuje brutalne realia dyskryminacji oraz niszczący wpływ na marginalizowane społeczności. Przedstawia surowy obraz systemu sprawiedliwości sparaliżowanego biurokracją i odwróconego od tych, których powinien chronić.
Santosh traci męża, który był policjantem podczas zamieszek. Jako wdowa staje się obcym członkiem rodziny teścia z powodu ich przeszłych konfliktów związanych z jej rzekomym złym zachowaniem. Traci również mieszkanie i niewielką emeryturę męża. Zmuszona do działania przystępuje do policji w ramach rządowego programu. Jako funkcjonariusz stopniowo dostrzega uprzedzenia i dyskryminację wewnątrz departamentu. Wkrótce popełniono brutalne przestępstwo – zgwałcenie i morderstwo dziewczyny z niższej kasty, Deviki Pippal – co ujawnia zaniedbania ze strony policji.
Nowa oficer Geeta Sharma przejmuje śledztwo nad tą sprawą i szybko podejmuje działania dochodzeniowe.Santosh odkrywa kluczowy dowód wskazujący na muzułmańskiego chłopaka Saleema jako potencjalnego sprawcę nękania deviki. Policja rozpoczyna poszukiwania Saleema, który ucieka przed wymiarem sprawiedliwości.
Film otwiera scena Santosh próbującej przejść przez ruchliwą ulicę podczas rozmowy telefonicznej z matką; jej panika zapowiada dramatyczny rozwój wydarzeń w dalszej części filmu. Pracując jako konstabl w mężczyznach dominującym środowisku policyjnym musi podporządkować się hierarchii oraz rozkazom przełożonych; nie może nawet przyjąć skargi ojca o zaginięciu córki.
Akcja rozgrywa się w fikcyjnym stanie Chirag Pradesh, symbolizującym region Indii rządzony przez wyższe kasty społecznie i politycznie dominujące nad niższymi warstwami społecznymi. W filmie przedstawione są okrutne praktyki takie jak wrzucanie martwych zwierząt do studni mieszkańców niższych kast czy ceremonie oczyszczające po tragicznych wydarzeniach związanych ze śmiercią młodej dziewczyny.
Geeta Sharma jest świadoma istniejących uprzedzeń oraz wadliwego funkcjonowania instytucji państwowych; decyduje się działać zgodnie z zasadami panującymi w strukturze władz zamiast przeciwko nim – łatwiej obarczyć winą osobę należącą do mniejszości etnicznych za straszliwe przestępstwa.
Film ukazuje także brutalność wobec Saleema podczas jego aresztowania przez policję; Santosh bierze udział w tym akcie przemocy pod wpływem osobistych traum związanych ze śmiercią swojego mężczyzny spowodowaną przez członka społeczności muzułmańskiej.
Mimo że dramat ten odsłania ciemną stronę cynizmu oraz korupcji wewnętrznych struktur policyjnych nigdy dokładnie nie bada wewnętrznego świata głównej bohaterki ani jej reakcji na otaczające ją niesprawiedliwości społeczne.
Cinematografia Lennerta Hillege’a często skupia się na bliskich ujęciach twarzy Santosh wyrażających ból moralny oraz dylematy etyczne przed jakimi stoi bohaterka filmu; dźwięk wzmacnia dramatyzm sytuacji poprzez realistyczne odwzorowanie przemocy fizycznej wobec ofiar.
Dwie główne postacie kobiece tworzą intymną dynamikę relacyjną: Shahana Goswami wciela się w rolę Santosh jako cichego obserwatora głęboko zakorzenionych wad społecznych natomiast Sunita Rajwar gra Geetę SharmĘ – silną kobietĘ walczącĄ o swoje miejsce w patriarchalnym świecie policyjnym.
„Santosh” to surowe przedstawienie zmagań marginalizowanych grup społecznych osadzone w atmosferze ubóstwa i korupcji; jednakże końcowe napisy pozostawiają widza bez nowych refleksji czy odkryć dotyczących rzeczywistych warunków życia ludzi żyjących tam gdzie dzieje się akcja filmu.
