Ursula von der Leyen przygotowuje się do drugiej kadencji jako przewodnicząca Komisji Europejskiej, po pierwszej, która była zdominowana przez pandemię i wojnę na Ukrainie. W nadchodzących miesiącach jej uwaga będzie skupiona nie tylko na globalnych rywalach,takich jak Rosja czy Chiny,ale także na wewnętrznych sporach w Unii Europejskiej.
Jednym z kluczowych tematów będzie migracja. W ostatnich miesiącach pierwszej kadencji von der Leyen nastąpił silny nacisk ze strony stolic UE na zaostrzenie polityki dotyczącej nielegalnej migracji. Nowa dyrektywa dotycząca deportacji ma być jednym z pierwszych działań Komisji w nowej kadencji. Plany obejmują również utworzenie centrów powrotu poza granicami UE dla osób ubiegających się o azyl,co budzi kontrowersje.
Kolejnym wyzwaniem jest rozszerzenie Unii Europejskiej. Po inwazji Rosji na Ukrainę UE przyjęła aplikacje członkowskie Ukrainy i mołdawii, co może potrwać wiele lat. Istnieją obawy związane z przyjęciem dużych krajów, które mogą wpłynąć negatywnie na rynek wewnętrzny UE.
W obszarze rolnictwa von der Leyen stanie przed trudnym zadaniem reformy Wspólnej Polityki Rolnej (WPR), która stanowi znaczną część budżetu UE. Rolnicy sprzeciwiają się zmianom związanym z wydatkami oraz celami wydajnościowymi.
Kwestia konkurencyjności europejskich firm również wymaga pilnych działań.Zdominowane przez amerykańskie i chińskie przedsiębiorstwa europejskie firmy muszą znaleźć sposoby na zwiększenie swojej konkurencyjności poprzez m.in. ułatwienia fuzji i przejęć.
Podczas gdy unijne przepisy dotyczące bezpieczeństwa online są już wdrażane, nowe wyzwania pojawiają się w kontekście platform cyfrowych oraz ich regulacji pod kątem treści nielegalnych.
Bezpieczeństwo militarne stanie się kolejnym polem walki o fundusze w kontekście zmniejszającego się wsparcia ze strony USA dla NATO oraz potrzeby inwestycji w obronność Europy.
Zielone cele będą musiały zmierzyć się z ograniczeniami finansowymi; planowane inwestycje w technologie czystej energii napotykają opór państw członkowskich wobec wydatków publicznych.
Na horyzoncie rysują się także napięcia między interesami krajowymi a priorytetami unijnymi podczas negocjacji budżetowych trwających do 2027 roku; różnice zdań mogą prowadzić do długotrwałych sporów między stolicami państw członkowskich.
Ostatecznie legislacja dotycząca chemikaliów będzie wymagała równoważenia pomiędzy regulacjami a potrzebą ochrony zdrowia publicznego oraz środowiska naturalnego podczas transformacji energetycznej Europy.
