Pięćdziesiąt lat po śmierci Pabla Picassa na południu Francji apetyt na hiszpańskiego mistrza wydaje się niewyczerpany.
Ruch #MeToo nieco zachwiał cokołem, na którym stoi reputacja Picassa
Ceramika Picassa, rzeźby Picassa, Picasso i feminizm, użycie bieli przez Picassa, fotografie Picassa wykonane przez celebrytów … lista wystaw z okazji półwiecza od śmierci artysty 8 kwietnia 1973 roku ciągnie się w nieskończoność.
Picasso pochłania wszystko, a my wciąż jesteśmy głodni więcej – powiedział francuskiej agencji informacyjnej AFP wnuk Olivier Widmaier-Picasso, dodając, że jest zafascynowany liczbą kuratorów, historyków i badaczy, którzy wciąż znajdują nowe kąty do zbadania.
Geniusz Picassa wydaje się nie podlegać dyskusji, a to w połączeniu z jego pojawieniem się na początku XX wieku, w momencie, gdy likwidowano ostatnie przeszkody dla swobodnej ekspresji, pozostawiło mu swobodę poszukiwań w każdym kierunku.
A on po prostu nigdy nie przestał, pracował od nastolatka aż do śmierci w Mougins na Lazurowym Wybrzeżu w wieku 91 lat.
Pozostaje ponad wszystkimi – powiedział Bernard Blistène, były dyrektor muzeum sztuki nowoczesnej Centrum Pompidou w Paryżu.
Niekończąca się inwencja, podróż przez wszystkie wielkie prądy nowoczesności, ciągłe eksperymentowanie przez 80 lat, chęć zadowolenia i niezadowolenia… wszystko to nie ma sobie równych – powiedział AFP Blistène.
Nadużywający mizogin?
Ruch #MeToo nieco zachwiał cokołem, na którym stoi reputacja Picassa, ponieważ oskarżenia, że był on obraźliwym mizoginem wobec swoich żon i dziewczyn, wywołują wezwania do ponownej oceny.
Musimy przestać mówić o kobietach w jego życiu jako o muzach. Niektóre popełniły samobójstwo, inne popadły w obłęd – powiedziała Emilie Bouvard, była kuratorka Muzeum Picassa w Paryżu.
Wyjątkiem była Francoise Gilot, jedyna kochanka, która rzuciła Picassa i doczekała 50 lat od śmierci despotycznej, przesądnej i egoistycznej istoty, którą potępiła w słynnej książce w latach 60-tych.
Picasso nadal regularnie zajmuje pierwsze miejsce na liście artystów, którzy przynoszą największe dochody na aukcjach: tylko w zeszłym roku jego obrazy przyniosły 494 miliony dolarów, jak podaje Artprice.
Trzeba znaleźć równowagę, powiedział Bouvard.
Picasso to ktoś, kto przywłaszczył sobie rzeczy, ludzi – powiedziała. Jego prace często mówiły o przemocy i seksualności, często z brutalną, a nawet odważną szczerością, ale on również kierował te uczucia na kobiety w swoim życiu.
Poradzenie sobie z tym pytaniem oznacza mówienie o Picassie inaczej, ale uczciwie – powiedziała Bouvard.
Feministyczna wizja Picassa
Kuratorem wystawy w Brooklyn Museum tego lata, obiecującej ponowną ocenę artysty „przez pryzmat feministyczny”, jest komiczka Hannah Gadsby, jedna z najbardziej otwartych krytyczek Picassa.
Tymczasem w Muzeum Picassa w Paryżu, którego kuratorem jest projektant mody Paul Smith, tłumy ściągają na znacznie lżejszą retrospektywę.
Sugeruje to, że polityka seksualna nie zaszkodziła prostej przyjemności, jaką daje oglądanie dzieł Picassa.
Zrobiłem to bardzo dekoracyjnie, ponieważ chodzi o to, że młodzi uczniowie i nastolatki przyjdą i zobaczą jego prace w innym świetle – powiedział Smith agencji AFP.
Wielu z nas widziało już Picassa wiele razy na całym świecie, więc mamy nadzieję pokazać go w nowy sposób.
Źródło:RFI
